منظور از انکسار در واقع مسیری است که شعاع‏های نورانی از روی اشیای موجود در میدان بینایی ما تا تشکیل تصویر واضحی در داخل چشم‏ها طی می‏کنند.

سیستم بینایی چشم ما بعد از دریافت نور و پردازش شعاعهای نورانی بصورت امواج الکتریکی و سپس ارسال آن بسمت مغز، منجر به همان چیزی می‏شود که ما به دیدن تعبیر می‏کنیم.

شکل قرنیهT قدرت عدسی چشم و اندازه چشم عواملی هستند که مسئول واضح بودن تصاویر اشیا بر روی شبکیه می‏باشند.

برای اینکه فردی بدون عینک بتواند بینایی کاملی داشته باشد لازم است تمامی این اجزا در تناسب با یکدیگر باشند. در غیر اینصورت عیوب انکساری شامل نزدیک بینی ،دوربینی هیپروپی آستیگماتیسم و پیرچشمی ایجاد می‏شود.

قطعات شیشه ای که پشت آنها نقره اندود یا جیوه اندود شده است و می توانند نور را بازتاب دهند. بدون شک همه ما هر روز با آینه سر و کار داریم و از آن استفاده  می‌کنیم.

اما آیا تا کنون از خود پرسیده‌ایم که آینه چگونه بوجود آمده است؟! چگونه  به تکامل رسیده است؟! و چه نقشی را در زندگی و دنیای پیشرفته امروزی بازی می‌کند.

کاوشهای باستان شناسان مبین این نکته جالب است که آینه‌های شخصی و ساده بیش از 50 قرن قدمت دارند اختراع و تولید آینه را نباید جزو نیازهای اولیه و تنها در حد یک ابزار شخصی تصور کنیم.

امروزه کاربردهای علمی آینه‌ها بسیار بیشتر از کاربردهای اولیه و ظاهری آنها هستند. آینه‌ها سطوح بازتابنده هستند که تصویر جسم نورانی قرار گرفته در جلوی خودشان را نشان می‌دهند.

پنبه یک ماده ی طبیعی است که پایه و مبنای آن از گیاهان به دست می آید  . ما معمولا پنبه را وقتی می بینیم که به لباس تبدیل شده است. اما پنبه ، روی بوته ی پنبه ، شبیه موی سفید پف کرده به نظر می رسد.

ما از پنبه ، پارچه ها و لباس نخی تهیه می کنیم. همه ی چیزهایی که در این تصویر می بینید. از پنبه تهیه شده اند.الیاف یا رشته های پنبه از دانه های بوته ی پنبه رشد می کنند .

کوتاه ترین الیاف در حدود 2 سانتی متر طول دارند و بلندترین آنها در حدود 6 سانتی متر هستند . الیاف پنبه ، در زیر میکروسکوپ چنین دیده می شوند .

درباره کاشت پنبه باید بدانید که بوته ی پنبه فقط در مناطقی رشد می کند که سرتاسر سال ، آب و هوای گرم و آفتابی داشته باشند . پس از اینکه گل ها شکوفه کردند و مردند ، الیاف پنبه رشد می کنند .

کهربا شیره فسیل‌شده درخت است که به خاطر رنگ زیبایش برای ساخت اشیاء تزئینی و جواهر به کار می‌رود. کهربا در واقع صمغ درختان سوزنی از گونه کاج در جنگل‌هایی است که بعدها به زیر آب دریاها رفتند و پس ازحداقل 50 میلیون سال آنچنان سخت گردید که اکنون به عنوان سنگ کهربا شناخته می‌شود.

و به ما تصویری از جهان پیش از تاریخ را نشان می‌دهد، چرا که درآن‌ها قطعاتی از زمین، حشرات، گیاهان و حتی پستانداران کوچک به دام افتاده روزگاران پیش از تاریخ نیز یافت می‌شود. عمده کهربای جهان عمری بین 30 تا 90 میلیون سال دارد.

تقریباً از دوران پارینه سنگی این سنگ‌ها در مناطق مختلف شمال اروپا و عمدتاً به‌طور شناور در سواحل شنی یافته می‌شوند. ساحل‌های شنی مسطح و آب شور دریا جایگاه مناسبی برای شناورشدن سنگ کهربا هستند.

شهاب ها و شهاب سنگ ها قطعات و تکه‌های ماده کیهانی هستند که از فضای دور دست وارد جو زمین می‌شوند. شهابها معمولا از یک دانه ریگ کوچکترند. آنها در جو بطور کامل می‌سوزند و در مسیر حرکت خود دنباله‌ای با درخشندگی ضعیف بر جای می‌گذارند. شهابها را زمانی ستارگان ثاقب می نامیدند. البته آنها ستاره نیستند بلکه اغلب قطعات کوچکی هستند که از سر یک ستاره دنباله دار جدا شده‌اند.

میلیونها شهاب هر روزه وارد جو زمین می‌شوند، ولی اکثرا بسیار کم نورند و دیده نمی‌شوند. شهابها گاهی به صورت رگبار یا طوفان در می‌آیند و نمایش درخشانی در فضا بوجود می‌آورند. یکی از رگبارهای مشهور شهابها "اسدیها" است. این رگبار در هر 33 سال یک بار روی می‌دهد. رگبار اسدیها نام خود را از صورت فلکی مذکور گرفته است. آخرین نمایش رگبار جالب توجه در سال 1966 واقع شد.